به نام خدا
سلام به همه ی همراهان عزیز پایگاه تخصصی پیشرفت. اگه شما هم علاقه دارین تا کدهای تمیزی بنویسین و همیشه سعی می کنین تا با رعایت نکات مختلف، برنامه نویس خوبی باشین باید بگم که تنها نیستین 😀.
ممکنه توی این راه کتاب های مختلفی خونده باشین، کلی ویدیو آموزشی تماشا کرده باشین و… تا بتونین مهمترین نکاتی که برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس خوب باشه رو پیدا کنین.
امروز قراره باهم فاکتورهایی رو بررسی کنیم که اگه انجام شون بدیم، حتما به یک برنامه نویس بد تبدیل می شیم! بله… قراره رفتارهایی رو بررسی کنیم که باعث میشه از دید برنامه نویس های دیگه، به یک توسعه دهندهی نچسب و بدسلیقه تبدیل بشیم 🙄
سعی کنین تا می تونین از انجام رفتارهای لیست زیر دوری کنین:
۱- مهم ترین مسئله، طول کد شما و تعداد خط آن است!
برای نوشتن یک کد بد، حتما سعی کنید تا طولانی ترین کد ممکن رو بنویسید. هرچه از فانکشن های تو در توی بیشتری استفاده کنید، برنامه نویسی خفن تری به نظر می رسید! مطمئن باشید که ژاپنی ها از طولانی بودن کدهای شما، برق تولید خواهند کرد 🙂
۲- معماری نرم افزار را فراموش کنید.
به هیچ وجه در قید و بند معماری های معروف نرم افزاری نباشید. نیازی نیست برای انتخاب الگوی طراحی مناسب، قواعد نامگذاری، معماری کلی و… وقت بذارید. کافیست مرحلهی طراحی معماری نرم افزار (که اهمیت پایینی دارد) را نادیده بگیرین و مستقیما شروع به کد زدن کنید. همین که مدتی از کدزنی شما بگذرد، ساختار کلی و معماری نرم افزاری پروژه شما پدیدار می شود. 😊
۳- استفاده از فریمورک ها را فراموش کنید و از صفر چرخ را اختراع کنید.
استفاده از هرگونه کتابخانه، فریمورک، کلاس و فانکشنی که از قبل نوشته شده را فراموش کنید و همه چیز را خودتان مجدد بنویسید. با اینکار برنامه نویس همه فن حریفی خواهید بود.😒
۴- انتخاب نامتانسب ترین نام برای فانکشن ها
سعی کنید نام های غیرمرتبط را برای فانکشن ها انتخاب کنید. هرچه نام انتخابی شما ارتباط کمتری با عملکرد فانکشن داشته باشد، آینده ی تاریک تری برای توسعه پروژه خواهید ساخت. 😉
۵- دستتان برای انتخاب نام متغیرها باز است… بازِ باز!
اصلا خود را درگیر قواعد نامگذاری برای متغیر ها نکنید. خلاقیتتان را به کار ببرید و نام های دلخواه برای متغیرها انتخاب کنید. با اینکار سرگرمی جذابی هنگام دیباگ برنامه برای خود ساخته اید! فرض کنید هنگام دیباگ می بینید که متغیری با نام “فرهاد” اشتباها بر صقر تقسیم شده 😂. چه چیزی از سرگرمی های کوچکِ وسط یک پروژه بزرگ بهتر؟! 😉
۶- کامنت بد بهتر از بی کامنتی است.
سعی کنید با نوشتن کامنت هایی طولانی و بی اساس، تحلیل کد را برای بقیه ی توسعه دهندگان دشوار کنید. گاهی لازم است تا دیگران برای رسیدن به مقصودشان کمی تلاش کنند. پس شاید بد نباشد تا همکارانتان برای فهمیدن کاری که کد شما انجام می دهد، تلاش کنند و فسفر بیشتری بسوزانند. 😏
۷- به هیچ وجه ورودی کاربران را Validate نکنید
بدانید و آگاه باشید که کاربران یک نرم افزار در وارد کردن ورودی های مختلف نهایت دقت خودشان را به کار می بندند و ورودی نادرست به نرم افزار شما نمی دهند ☺. بنابراین وقت گرانبهایتان را صرف اعتبارسنجی ورودی کاربران نکنید. مطمئن باشید با زمانی که در این بخش برای خود ذخیره می کنید، می توانید آپولوی جدیدی به کره ی ماه بفرستید 😀.
۸- هندل کردن اکسپشن ها را فراموش کنید!
با ذره ای تامل متوجه می شویم که اکسپشن ها، استثنا هستند و همه می دانیم که احتمال اتفاق افتادن استثناها خیلی کم است. درحقیقت اکسپشن ها زمانی اتفاق می افتند که کسی کاری انجام دهد که نباید انجام میداد! بنابراین هندل کردن این ماجرا از گردن ما ساقط است و توضیه می شود هرگز وقتمان را صرف نوشتن کدهای بیهوده اکسپشن هندلینگ نکنیم.
با رعایت این عوامل، مطمئن باشید برنامه نویس جذابی خواهید بود، آن قدر جذاب که وقتی کد زدن را تمام کنید و پروژه را به پایان برسانید، حتی خودتان هم نمی دانید چه دسته گل زیبایی تولید کرده اید! 😉
از شوخی که بگذریم، هنوز هستند توسعه دهندگانی که پایه ای ترین اصول برنامه نویسی صحیح را رعایت نمی کنند و توقع دارند تا هرچه سریع تر در زمینه برنامه نویسی و تکنیک های آن پیشرفت کنند!
مهمترین نکته در برنامه نویسی این است که بدانیم برنامه نویسی یک هنر مهندسی است. سعی کنیم آثار هنری و مهندسی شده خوبی از خودمان به یادگار بگذاریم. ☺ (سخن بزرگان!)
شما هم اگر مواردی مشابه آنچه در این لیست آمده است می شناسید در بخش نظرات بنویسید و آن را با ما به اشتراک بگذارید.
موفق و پیروز باشید، در پناه خدا
یاعلی ✌
دیدگاه ها